حضرت مولانا داؤد غزنوی رحمۃ اللہ علیہ

ترا ناداں امیدِ غم گساری ہاز افرنگ است دلِ شاہیں نہ سوزد بہرآں مرغے کہ در چنگ است پشیماں شو اگر لعلے ز میراث پدر خواہی کجا عیش بروں آوردن لعلے کہ در سنگ است دریں میخانہ بمیناز بیمِ محتسب لرزد مگر یک شیشہ عاشق کہ ازدے لرزہ برسنگ است ۔۔۔ جان پدر تو سفرہ بے ناں نہ دیدہ جنگ عیال وگریہ طفلاں ندیدہ نہ نشستہ بگوشہ تو از بیم قرض خواہ ناگہ زدر درآمدہ مہماں ندیدہ جواب بابا مگر تو کاکل پیچاں نہ دیدہ چشم سیاہ و زُلف پریشاں ندیدہ نہ نشستہ بگوشہ تو در انتظار یار ناگہ زدر درآمدِ جاناں ندیدہ دیگر جواب اے جانِ جاں تو گردش دوراں ندیدہ آزار بند کاکل و مژگاں ندیدہ آگہ نہ زشیوہ جورو جفائے یار چشم پُر آب و سنیہ بریاں ندیدہ جواب الجواب واماندہ بصحبتِ پیراں مرادِ دل عیش و نشاطِ محفل رنداں ندیدہ آگہ نہ زشیوہ مردانِ راہِ عشق صبر و ثباتِ عاشقِ بے جاں ندیدہ ۔۔۔ نہال سرکش و حمل بے وفا و لالہ دو رنگ دریں چمن بچہ امید آشیاں بندم (عرفی) ۔۔۔ خاور چکد ازشبم بہ ایں تیرہ شبی کوثر چکد از لبم بایں تشنہ لبی اے دوست ادب! کہ در حریم دل ماست شاہنشہِ انبیاء محمد صلی اللہ علیہ وسلم عربی (گرامی) ۔۔۔