کتاب: حضرت مولانا داؤد غزنوی رحمۃ اللہ علیہ - صفحہ 424
فارسی کلام کا انتخاب
بیاض میں فارسی شعراء کے سینکڑوں اشعار درج ہیں۔ چند اشعار ملاحظہ کیجیے:
بگیرم دامنِ آں سیدِ لولاک در محشر
کہ محشر برنتابدتابِ حسنِ بے حجالش را
قضا گیرد، قد گیرد، ازل گیرد، ابد گیرد
رکابش راعنانش راعنانش رار کابش را
گرامی در قیامت آں نگاہِ مغفرت خواہد
کہ در آغوش گیرد جرمہائے بے حابش را
(گرامی مغفور و مرحوم)
۔۔۔
دواع و وصل جداگانہ لذتے دارد
ہزار بار برد صد ہزار بار بیا
(حافظ)
۔۔۔
حطیم کعبہ شکست و اساسِ قبلہ بریخت
بتازہ طرح یکے قصر بے قصور نہیم
علو طاق حرم تابچند مصلحت است
کہ داغِ عشق بہ پیشانیِ غرور نہیم
(فیضی)
۔۔۔
فیضی گماں مبرکہ غمِ دل نگفتہ ماند
اسرار عشق آنچہ تواں گفت گفتہ ایم
۔۔۔
زعاشقانِ جہاں غیر مانماند کسے
بیار بادہ کہ ماھم غنیمتم بسے
۔۔۔
گربہ تو افتدم نظر چہرہ بہ چہرہ روبرو
شرح وہم غمِ ترانکتہ بہ نکتہ موبہ مو
از پئے دیدن رخت ہم چوصبا فتادم ام
خانہ بخانہ دربدر کوچہ بہ کوچہ کوبہ کو
مے رود از فراقِ تو خونِ دل ازدو دیدہ ام
دجلہ بہ دجلہ یم بہ یم چشمہ بہ چشمہ جوبہ جو