مجموعہ رسائل گکھڑوی

برزخ دی شرح بھیڑے حالوں ویکھائی سی باقی بھی منگیاں پر نہ کوئی ویکھائی سی بحث تھیں خارج اوہ بھی کم نہ آئی سی باقی بھی دَسّو اودھر زوروں للکاردے ملاں دے ساتھی تاڑی فتح دی مار دے اوسے ئی رولے اندر اُٹھ سدھار دے ہندو تے سکھاں پچھوں طعنے پئے مارے سن فتح محمد جھڑ کے ڈاہڈے وچارے سَن دشمن اوہ بن گئے جہڑے دوست پیارے سَن بعض واعظوں کے جھلّے ٹلّے وعظ جدوں فرماون حضرت سمجھ نہ آوے کوئی کی موضوع تے کی فرماسَن کی کر سن خوشگوئی بے معنی تے گندے کلمے وگ تگ بولیں جاون بے تاثیر تے بے وَزنے پڑھ پڑھ شعر سناون کدے تے کہن کسے وی ماں نے کیتا نہیں استنجا مَرن وہابی ربا ساڈی جھبدی کریں خلاصی ہر مشکل دی کنجی یارو مرداں دے ہتھ آئی پنڈ ساڈے وچہ غیبی خبراں دَسدی اِک زنانی اسماعیل تے لیلیٰ مجنوں کافر کل جولاہے جس نے بچنا پیر میرے دے نال نکاح پڑھائے لالے موسیٰ دَس کھاں کی کجھ ہوئی بات تساڈے دیندار پڑھ نعت شتابی سَوں گئے بندے سارے رن تلوار تے گھوڑا کھتری یاد کسے دے ناہیں چل علی پور سد دائی اوتھے سوہناں لال علی دا