مجموعہ رسائل گکھڑوی

موسیٰ دا بھائی جدوں مویا ہارون سی کہندے مخالف کیتا موسیٰ نے خون سی نبی خدا دا ہویا بہت محزون سی اِک تے سَل اوہنوں سینے سی وِیر دا دوجا ستاوے طعنہ خلقت شریر دا پیش نہ جاوے بھانا رب خبیر دا ہارون دا روح تدوں فلکوں پکاریا اپنی میں موتے مویا موسیٰ نہیں ماریا بُت تے پیا اَگے چپ پیاریا اس تھیں ایہ ثابت ہویا زندگی روحانی ئیں موت تے کسے اُتوں ٹل نہ جانی ئیں عبدالغفور اینویں ریت پئی چھانی ئیں اَبدر دے کافر جدوں مارونجائے سَن سَرور کھلو کے سردے اُتے بلائے سَن ویکھ تعجب سننے والڑے آئے سَن ایہ بھی کجھ سندے کیتی عرض اصحاب نے چنگا تساں تھیں اگوں ملیو جواب نے دَسّو ہُن کہڑا کرنا عذر جناب نے سنناں میں ثابت کر کے دسیا تمام دا بھلے تے بُرے بندے خاص تے عام دا اے پر ایہ سنناں ہوندا چند ایام دا کیوں کہ فرمایا اودھر رب دی ذات نے مُردے نہ سندے اندر قبراں دے بات نے مَن دے عموموں اُڈے سارے شبہات نے جسدی وضاحت خاطر صاحبِ شعور ہے کلیہ مُسوّرہ معنیٰ کل دا صدور ہے کلی افراداں اُتے حاوی ضرور ہے حرماں نہ کیتا عقد جھڑا بتایو سُو اینویں بے سوچا جَھلا ٹلَّا لگایو سُو اپنی کم عقلی اُتے شاہد بنایو سُو جاہل بھی جانن اوہ تے لگدیاں ماواں سن جنت دیاں چھاواں ٹھنڈیاں رحمت دیاں واواں سن حرم رسول آہیاں خیر النساواں سَن