مجموعہ رسائل گکھڑوی

کتھے سٹ آیوں توں تے عقل شعور نوں اَنّھے تے پھوکے اینویں فَیر چلائے نی کتھے دے مسلے آہے کتھے لگائے نے سنیں جواب ہن میرے بھی آئے نی آئتاں جو دووے تُدھ پڑھ کے سنایاں نے شان شہیداں اندر رب فرمایاں نے بحث تھیں خارج بے محل لگایاں نے خاص کوئی آیت حق نبی دے بول دوں کڈھ قرآن میرے سامنے پھولدوں حق دے توں تے ذرا لنگھیوں نہ کولدوں فرض کیتا جے ایہ بات حقانی ئیں تاں پھر شہیداں دی بھی جسمی زندگانی ئیں خاصہ نہ رہیا ایہ بھی منطق میں چھانی ئیں پچھوں کیوں خاوند کیتے رناں اونہاندیاں ورثہ کیوں ونڈی اٹھ کے آنڈی گواہنڈیاں سوچو او بھائیو کتھے عقلاں تساندیاں زندے دی عورت جہڑا دنیا تے کردا اے ٹردا لڑائی اُتے غیرت نہ جردا اے مارے پھَڑ اُس نوں یاں اوہ آپوں جا مر دا اے چنگی شہیداں دی ایہ عزت بنائی جے چندگی اونہاں دی جسمی زندگی بتائی جے چنگی دانائی کیتی چنگی وڈیائی جے دَسّو کھاں چنگے واقف تسیں قرآن دے یا کہ اصحابی سرور دو جہان دے اکھاں اُگھیڑو سنیوں نال دھیان دے پائی وفات جدوں سید ابرار سی عمر رضی اللہ عنہ صحابہ وچوں کیتا انکار سی پکڑ لئی اوہنے ہتھ وچہ تلوار سی جوش دے اندر کہندا پھردا پیاریا جس نے ایہ کہیا نبی گزر سدہاریا اوہ بھی اَج میرے ہتھوں جاوے گا ماریا