مجموعہ رسائل گکھڑوی

جثہ سلامت اونویں خیریں اُس نور دا کملے نے جہڑے جسمی زندگی بتاندے نے آپ بھی بھلے نالے لوکاں بھلاندے نے جانے رب ٹر گئے کتھے عقل تنھاندے نے جسمی حیاتی جدوں آ ہی پیاریا چوراں مدینے اندر ڈاکا آ ماریا حضرت اُٹھ دوڑے پچھے نالے للکاریا روضے نوں آکے جنھاں سنھ لگائی سی کیوں نہ اُٹھ پکڑے نالے کوک چاپائی سی روح نے کیوں شاہ نوں جا کے خواب سنائی سی مرزے نبوت والا جندرا مروڑیا ہویا مقابل بیڑا امت دا روہڑیا حضرت نے کیوں اوہ یارو زندہ سی چھوڑیا جسمی حیاتی ویلے رولا جس پایا سی دعویٰ نبوت کیتا دل نوں دکھایا سی لوکاں نوں یاد جو کجھ حال وہایا سی اینویں بریلی والے پاندے پئے شور نے اہل حدیثاں نال بنھ لئی کھور نے مسلے تے سارے کر دے کچے کمزور نے گاہے تے آکھن حضرت عرساں تے آوندے گاہے ہر ویلے حاضر و ناظر بتاوندے تربت وچہ آکھن کدے بانگاں سناوندے جلسہ تریجا لالے موسیٰ جاں آیا سی اہل حدیثاں اشتہار چلایا سی ہووے مقابل جس نے ہونا بولایا سی لگی بریلی لوکاں سٹ بندوق دی ذلت پئی آہی اُتے فلکاں دے کوکدی کر دی صلاحیں خلقت کوچے تے سوق دی آخر ایہ مکی یارو چھوڑو کہانی نوں خطرہ ہے ساڈی ساری اک چوانی نوں جلدی لیاؤ جا کے ملاں ملتانی نوں آیا ملتانی نالے عبدالغفور سی شاہ ولایت حضرت وچے مجبور سی

[1] ملاں ملتانی۔