مجموعہ رسائل گکھڑوی

کافر تے مومن نالے مومنات دا دتے جواب نالے کیتے سوال سَن پُچھے پئے جہڑے واری واری دے نال سَن توڑ نہ سکیا آخر تیک محال سَن اگوں بھی باور وڈی حل نہ ہون گے پھولن کتاباں بہہ کے سارے پئے رون گے سوچاں تے فکراں اندر جاناں ڈبون گے مثلاً ایہ پچھیا جے کر حضرت حیات نے دنیاں دے اُتے حاضر دن تے رات نے کر دے تساڈے نال گل تے بات نے امتی دی کہڑے شرفوں کر دے تقلید ہو پیراں دے جاکے کاہنوں بن دے مرید ہو ایتھے کیوں حضرت کولوں ہوندے بعید ہو آپوں نمازاں اندر اگے ہو جاوندے او حضرت نوں (توبہ اﷲ) پیچھے کھلواندے او چنگے او عاشق چنگا ادب کماوندے او دسّو جواب نہیں تے من لو وفات نوں کڈھو قرآن ویکھو سوچو آیات نوں زندگی ہمیشہ رہنی اﷲ دی ذات نوں ہے اوہ روحانی زندگی خلقت تمام دی چنگے تے مندے بندے خاص تے عام دی مکی حیاتی جہڑی جسمی اندام دی منطق دی پٹی اینویں کاہنوں اتھلی آ اِکو بچھاڑ میری پہلی نہ جھلی آ چلیں لاہور جے کر کرنی تسلی آ اہلِ مناطق اندر کرئیے کلام نوں کالج مقرہ رکھو مبحث مقام نوں ایتھے کی حاصل ہو سی خلقت عوام نوں بحث تھیں خارج نالے شرطاں تھیں دُور اے چھڈناں میں اس نوں پہلا میرا قصور اے ورنہ کی میرے اَگے تیرا مقدور اے اینویں نہ دوست میرے ویلے نوں ٹال وے کٹکے سوال میرے لوکاں ویکھال وے

[1] اگر معافی بھی نہ مانگیں اور مناظرہ پر بھی نہ آئیں تو ہم آپ کو اسیر نہیں کر سکتے۔